De eerste afspraak in Duitsland
Het ging ineens ZO snel, ik heb nog amper 9 april 'verwerkt' en hoppa toen kwam het telefoontje: uw eerste afspraak is op 4 mei! Waah!
Gauw de oppas voor de jongens geregeld (viel gelukkig in de Mei-vakantie), hotelletje geboekt voor 2 nachten. Dinsdagochtend reden we heen, het is 3 u 20 rijden. Ik had mijn kussen mee in de auto en een dekentje.
Was erg zwaar voor mijn lijf, maar door Roy zijn grapjes en af en toe 'pijn-is-fijn' te jodelen en de nodige Tramadolletjes zagen we eindelijk de afslag naar Rheinbach!
Toen eindelijk bij het hotel aangekomen. Hotel ligt in een industriegebied, maar op een paar minuten rijden van het centrum en de kliniek. En we hebben een mindervalide- en geluiddichte kamer, top!
Gelijk gaan liggen natuurlijk. We mochten voortaan gebruik maken van de mindervalide parkeerplaats, zei de aardige receptionist. Lief. s'Avonds een schnitzel gegeten in het restaurantje van het hotel. Was niet heel bijzonder, maar de mensen waren zo vriendelijk en het eten heel goedkoop. Dus niks te klagen. Lekker naar de kamer gegaan, gedoucht (op de douchekruk) en lekker de hele nacht doorgeslapen!
Volgende ochtend (voor mij) vroeg de wekker, na een snel ontbijt gingen we richting dr. Berghoff. De afspraak was om 9:45 u.
Na een paar minuten waren we er al volgens Google maps, ik had een beeld in mijn hoofd van een groot wit 'huis' maar het was bruin met groen. Wij stonden voor de deur te bellen, deur was op slot volgens Roy. Tot dr. Berghoff himself ineens achter ons stond en met één hand de deur openduwde. Haha!
We werden vriendelijk ontvangen. Hij sprak goed Engels. Hij bracht ons naar een spreekkamer, en vertelde dat we eerst de symptomen en tijdslijn wanneer die zijn gestart etc in kaart brengen. Hij had alle informatie al (je stuurt je medisch dossier en eerdere uitslagen van tevoren op) maar wilde dat nu van mij (ons) horen. Ik moet zeggen: ik moest erg aan dr Berghoff wennen. Ik ben van het blabla dingen omschrijven, maar dat is niet zijn ding. Hij stelt een vraag, en dan wil hij alleen antwoord op die vraag. Hij is erg vriendelijk hoor, maar erg streng vond ik hem daarin. Maar het went na een tijdje. Door systematisch je symptomen door te nemen weet hij op welke co-infecties hij moet testen. Na alle symptomen doorgenomen te hebben, moesten alle behandelaars, testen, diagnoses en behandelingen doorgenomen en gedocumenteerd. (Ik stortte na een half u zitten in mijn rolstoel duidelijk in, toen bood hij lief aan dat ik op de onderzoeksbank mocht gaan liggen).
Toen was het tijd voor de onderzoeken. Eerst werden 5 buisjes bloed afgenomen, voor de Lyme-test en co-infecties. De standaard bloedwaarden tests die bij de huisarts gedaan kunnen worden heeft hij opgeschreven voor de huisarts. Uit zichzelf, scheelt geld. Nog nooit meegemaakt!
Daarna mocht ik mij uitkleden en deed hij een uitgebreid lichamelijk onderzoek. Toen een hartfilmpje, echo van het hart, echo van alle organen, een zuurstofgehalte in je bloed-test en een ademtest.
Over 2 weken krijgen we de uitslagen en het behandelplan via mail. Hij wil met 3 verschillende antibiotica tegelijk gaan behandelen (heftig!!), waarvan 1 per infuus. Als het behandelplan binnen is moeten we naar de huisarts, vragen of hij (please please!) meewerkt en dan gaan we starten. Als huisarts niet meewerkt wordt het een moeilijker verhaal..bloed moet elke 2 wk getest en als huisarts meewerkt kan hij thuiszorg regelen etc.
Spannend dus!
Ik laat het weten als ik wat hoor! XLeonieke