Uiterlijk

'Wat zie je er goed uit'

Ik krijg regelmatig te horen dat ik er 'zo goed uitzie'. Vroeger (=voor ik ziek was) kon je mij niet blijer krijgen met zo'n compliment. Elke vrouw hoort graag dat zij er goed uitziet, toch? Nu vind ik het een soort van beledigend, zo van: ZIE JE NIET HOE IK ME VOEL!!??

Zelfs als ik thuis iemand op bezoek heb, en ongedoucht en met veel pijn in mijn huispak op de bank lig, dan nog hoor ik 'wat zie je er goed uit'. Bij de eerste denk je nog: 'het is lief bedoelt'. Na de 5de sta je jezelf ineens in de spiegel te bekijken. Ik zie wallen, bleek gezicht, ik zie meer rimpels, dun uitgevallen haar en ik zie de pijn in mijn ogen. Dat niet alleen, ik VOEL die rotpijn overal, de uitputting, de hoofdpijn, duizeligheid, brandende voeten etc. En dat is het verschil. Je ziet het dus (vaak) niet van buitenaf. Schijn bedriegt. Als ik op de slechtste dagen lig te creperen in bed, voel ik me en denk ik dat ik eruit zie als een zombie uit The Walking Dead. Ik maak dan wel eens een selfie: 

Op het moment dat ik deze maakte, voelde ik me alsof ik doodging. Zo ziek. Zoveel pijn. Wat zie jij? Een beetje wallen? Wat kijk je boos? Zoiets? Maar niet: 'wat zie je er goed uit'! Toch?

Als ik naar buiten ga op een goede dag, of we gaan ergens naar toe, dan doe ik wel eens make-up op. En oorbellen in en een leuk bling kettinkje om. Dan kijk ik in de spiegel en zie ik mezelf. Mijn oude zelf. Je ziet niet dat ik ziek ben, ik kan er prachtig normaal uitzien. Dit was met kerst:

Ondertussen had ik daar net zoveel pijn als altijd. Dezelfde nare klachten. Voel me daar nog steeds die zombie. Don't judge a book by it's cover. Niet veel later lag ik dan ook bij moeders op de bank, terwijl Jace lief kusjes op mijn zere hoofd geeft. 

Maar ik was er wél. Had de kracht om uit huis te komen. Dat lukt op slechte dagen niet. Niet eens uit bed. 

Het is nu 15 februari, en sinds een week heb ik eindelijk wat meer energie. Was bang dat het niet meer zou gebeuren na (even rekenen) 43 dagen 24/7 in bed. Ik kan weer af en toe even uit bed, op de bank mee-eten met mijn mannen, even tv kijken. Op mijn kookkruk havermoutpannekoekjes bakken, mmm. Daarna weer snel in bed uitrusten, maar wat fijn!

Hopelijk gaat dit zo door en kan ik weer een keer naar buiten op Miep. Kent u Miep al? Het is een elektrische step met zadel. Ik vind mezelf te jong voor een scootmobiel (al heb ik wel een opvouwbare voor onderweg) dus ik ben superblij met dit alternatief. 

Leukerd he? 

Inmiddels heb ik gehoord van vrienden die mij 'er-zo-goed-uit' zeggen te vinden zien, dat ze zelf ook een zombie-beeld in hun hoofd hebben van mij. En als ze mij dan (ik ben niet vaak goed genoeg voor bezoek) uiteindelijk in het echt zien het altijd meevalt.Tot hun opluchting. 

En dan zeg je dus opgelucht: 'wat zie je er goed uit!' 

Toch wel lief! (-;