Mijn eerste blog. Het is nu 23 januari en ik lig al 23 dagen in bed. Drieëntwintig dagen. 24/7. Drieëntwintig!

En ik ben nog steeds te beroerd om op te kunnen staan. Ik lig natuurlijk erg vaak in bed, maar op 'betere' dagen verhuis ik dan naar de bank. De bank is nu te ver, te veel prikkels en te veel licht. 

Ik heb 3 keer gedoucht in die 23 dagen, een paar minuten want langer kan ik niet staan op dit moment. Zalig. Om daarna compleet weer in te storten. Alsof je ongetraind de marathon hebt gelopen. Bizar toch? Klap van de feestdagen, denk ik. Dat kan natuurlijk inderdaad, ik heb deze zoveel mogelijk liggend doorgebracht, maar pff wat een impact. De drukte, geluiden, reizen, killing voor m'n lymelijf. Kerstavond in Beverwijk, dag erop thuis hapjes ala Roy met de schoonfamilie. Oud en nieuw bij mijn schoonouders geweest, waar heerlijk mijn nestje op de bank al was opgemaakt. Half 2 de taxi besteld van tevoren, maar O wat duurde het lang voordat het half 2 was.. Ik lig meestal om 21 u al in slaapstand. KAPOT! Maar ach, de kids hebben heerlijk vuurwerk afgestoken, ik zat met oordoppen in en zonnebril op te kijken voor het raam. (: Eindelijk kwam daar de taxi, en ja hoor.. Het was een enorme invalidebus hahaha. Ik dacht ha grapje van Roy, maar nee, toeval.. 

18 december ben ik ingeschreven bij Lopen Voor Lyme, een top loopevenement op 9 april om geld in te zamelen voor chronisch lymepatienten. Sindsdien zit (lig, hij is aangepast haha) ik in de rollercoaster. Wauw!

Ik moest hiervoor mijn verhaal opschrijven. Slik. Wat was dat vreselijk confronterend zeg. Traaaanen met tuiten, boehoehoe echt zo. Dagen mee bezig geweest. En nog staat niet alles erbij. Sommige dingen kan ik ook echt nog niet opschrijven. Alle onderzoeken, alle pijn, alle onbegrip, hartklachten, mijn lieve kids die al 5 jaar een steeds zieker wordende moeder hebben, Roy die overal alleen voor staat. TE heftig.

Ahum, Lopen voor Lyme dus. Toen ik mijn verhaal naar buiten bracht was dat echt even heel spannend. 

Ik ben altijd positief gebleven, altijd alleen de leuke berichten en de goede foto's op facebook etc. 

De narigheid verborgen houden, want we gaan niet zielig lopen doen.

En nu kan iedereen lezen hoe het echt gaat. 

Maar wat een warm bad, wat een lieve reacties. Veel meer begrip nu, zo fijn!

Vandaar deze blogs ook, ik ga vanaf nu gewoon met mijn 'billen bloot'. 

Elke dag begint met 2 tramadol want ik verga van de pijn 's ochtends. Dan na een uur als het wat afzwakt door de pillen, check ik als eerst mijn bankrekening. De donaties komen rechtstreeks bij mij terecht namelijk. Ik vink het dan af via de site van Lopen voor Lyme en boek het bedrag over naar mijn speciaal hier voor geopende spaarrekening en klaar. Echt leuk om te doen, word er ZO blij van! Ik doe er vaak erg lang over, ben de naam of het cijfertje alweer kwijt als ik wegkijk, maar ach.. (;

Elk bedrag dat binnenkomt is een stukje dichterbij mijn behandeling in Duitsland. Mijn rollercoaster gaat vrij hard, al 6000 eurostapjes richting behandeling zijn binnen, hopelijk kan ik dan zelf lopend terug. (;

Tot de volgende blog.

XLeonieke